BEN EYLÜL, SEN HAZİRAN...

Ben Eylül,Sen Haziran...
Bir gün kapına gelsem
Bir karanlık geliyor yokluğunun ardından
Ne zaman güneş batsa, bu son gecem diyorum
Vazgeç yalan dünyanın köhne saltanatından
Yetişir bunca keder,bunca elem diyorum
Her şey sağır içimde, ne şiir ne musiki
Dünyadan bezginliğim dünyalar kadar eski
Öylesine çözülmüş, öyle dağılmışım ki,
Bu ne bitmez ayrılık,bu ne özlem diyorum.
Beni çağırdığını bir defa duyabilsem
Avuçlarımda ateş,yorgun gözlerimde nem
Aşarak denizleri bir gün kapına gelsem
Başımı duvarlara vurup ölsem diyorum.
(Ümit Yaşar Oğuzcan)